Ayrı Yollar
Yılgın ve kırgın bir sevdaydı yaşananlar.
İkimizde yıprandık bir zamanlar.
Bir dönüşü yoktu, bu ayrılığın.
Sırdaşıydık, belki de yalnızlığın.
İki deli yürek, iki yorgun aşık.
Saramadı, belli ki, bizi de sarmaşık.
İki ayrı yol çizdi, bak, kader bize.
Biri ince uzun, belki, biri de karmaşık.
Yürek yorgunuyum, bu kayıp yollarda.
Aşk vurgunuyum, bu kayıp yıllarda.
İçimde, taze bahar dalları, yeşerdi yine.
Gönlüm, yeni bir aşka, aş erdi yine.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
İstanbul'u Şiirde Resmetmek
Oturuyorum sahilde, izliyorum boğazı.
Ey aşkı İstanbul!, ömrünce çekerim, bu nazı.
Eşsiz bir tablo izliyorum, bak burada sanki.
Bu şehrin, kışlarından, daha güzel olur yazı.
Bir ressam tualini, sanki maviye boyamış.
Vapurları, gemileri, nakış nakış oyalamış.
Orda var Kadıköy, Üsküdar sahili, Kalamış.
Ressam bu resimde, ifadeyi, bak yakalamış.
Kız kulesi, Galata kulesi, tüm kuleler var.
Sahildeki, bütün eski köşkler ve yalılar var.
Osmanlı'dan gelen, nefis, tarihi saraylar var.
Atalardan bize yadigar kalan, hisarlar var.
Bu şehri anlatmak için, derin yaşamak gerek.
Derin yaşamak ki; hem öyle, içten, çok severek.
Anlaşılmaz bu şehir, asla onu terk ederek.
İstanbul aşkı için, gerçek seven, yürek gerek.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Arıza Sevgili
Sen sevgime, gösterseydin rıza.
Yoksa katlanmazdık, bu krize.
Bilmem nasıl başarısın?bunu.
Benim sevgilim, tam bir arıza.
Kadir, kıymet nedir, hiç bilmezsin.
Sevgi nedir, aşk nedir, görmezsin.
Nasıl birisin, anlamak çok zor.
Bu durumda, fazla çekilmezsin.
Hayatı, bana hep, zindan ettin.
Duygularımı sen, ziyan ettin.
Neden çıktın ki, bilmem karşıma.
Bak aşka, sevgiye, kindar ettin.
Ah! sevgilim, hissiz ve duygusuz.
Bu aşk, zaten bize, hep uygunsuz.
Yakında, ayrılık görünüyor.
Bir sevda, olmaz zaten, tutkusuz.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
İzafiyet Teorisi
Zamanı durduruyor bakışların.
Anı yaşamak ta izafidir.
Bir fizik sorusu, aslında bu.
Ancak, aşk denklemine dönüştü seninle.
Varlığın, anlam katıyor ruhuma.
Yokluğun ise kahr-u perişan zamanlar...
Sen, beni ben yaptığın için.
Ben, bedende, ben olamıyorum.
Bir hiçlik kumsalında güneşleniyorum.
O sıcacık gülüşünle.
Ayak izlerini takip ediyorum.
Aşk sahillerinde...
Sen ve ben, mutlu bir masalda.
Ve bu masalda gerçeğe evrilen bir aşk.
Tüm gerçeklerin, yarı gerçek olduğu...
Zamanın kırıldığı an.
İşte o an...
Yokoluşun başlangıcı...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
