NURGÜL TAM BENLİK HAAA OHA FALAN OLDUM YHANİİİ
Esmer
Sen ne güzel esmersin
Sarışından betersin
Sesin kendinden güzel
Bülbül gibi ötersin.
Hilal kaşın gözlerin
Baldan tatlı sözlerin
Yandık yandık kül olduk
Esmer günah bizlerin.
Sırma sırma saçın var
İnci gibi dişin var
Kirpiklerin ok olmuş
Esmer sineme saplar.
Körpe fidan boylusun
Belli asil soylusun
Yürüyüşünden belli
Esmer güzel huylusun.
Belin incedir ince
Güller açar gülünce
Bana bir haller olur
Esmer seni görünce
Yanaklarda gamzesin
Çeşmeden gelir sesin
Gülden daha hoş kokar
Esmer serin nefesin.
Ahmet ALPTEKİN Şiirleri
Yazılan son 5 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 5 yorum yazılmış.
Benzer Ahmet ALPTEKİN Şiirleri:
Bir çok deve bir merkep başlarında,
Yükün aldı, düştü yollara kervan.
Irmak kenarında, su başlarında,
Oturup dinlendi, su içti pınardan,
Kaynağın arayıp sormadı kervan,
Eşeği önlerine rehber etti,
At ile devenin zoruna gitti,
Geçitli dağlarda yolları yitti,
Etrafını sardı toz ile duman,
Nice haramiye bac verdi kervan.
Bazen kârı oldu, bazen zararı,
İnsanlarla doldu taştı hanları,
Fedailer kolladı sarp dağları,
Kum saati ters döndü, değişti zaman,
Bir gidip,bir geldi bu yolda kervan.
Yıllar geçti koca ömür çürüdü,
Tüccar yük vermedi ayak sürüdü,
Harami yol kesti, itler ürüdü,
Yine de yol aldı ardına bakmadan,
Kalktı yürüdü durmadı kervan.
Çölleri geçerken Mecnun’ u gördü,
Bağrında bir ateştir yanıyordu,
Gözleri dolarak Leyla’yı sordu,
Kervancı da doldu, yutkundu bir an,
Gördüm diyemedi kahroldu kervan.
Ticaret ayrıldı bilmem kaç kola,
Ne han kaldı, ne gurbet, ne sıla,
Dönüp baktı gidip geldiği yola,
Katarlar dizilmiş, dönmüş o devran,
İzini yitirdi kayboldu kervan.
Ahmet ALPTEKİN
Dumanlı başınla yüce göklerde,
Yıldızlarla, semayla konuşursun.
Eteklerin altın kumsalda, yerde,
Engin mavi sularla buluşursun.
Bir başkadır senin heybetin Süphan.
Arzın kalbinden fışkırdın göklere,
Yücelik kattın konduğun yerlere,
Eteğinle yayılmışsın düzlere,
Duruşun farklıdır başka dağlardan,
Alemi yandırır ateşin Süphan.
Ahlat,sarılmış eteğine, beline,
Sual olmaz kara, kışa, seline,
Garip köylüm bakar durur eline
Baharla birlikte canlanır her yan,
Halkımı doyurur himmetin Süphan.
Acın var bilirim, ama nerende?
Elif mi, Mahmut mu yandı sinende?
Bir garip sesler duyulur bazen de,
Yanık türküler söylersin durmadan,
Gönlümü kavurur yakışın Süphan.
Ad konurken ta ezelden dağlara,
Yaradan adını bahşetmiş sana,
Sözüm yoktur azametinden yana,
Korku salarsın düşmana uzaktan,
Kalpleri titretir bakışın Süphan.
Ahmet ALPTEKİN
Ayrı düştüm vatanımdan,yarımdan
Kafkasyam, baharım öz diyarımdan.
Anlamaz oldum dil, töre, arımdan
Kafkasyam, baharım, öz diyarım
Kırıldı kanadım, sarardı yaprağım
Nerde vatanım, kendi öz toprağım
Seslenin artık, yükselsin bayrağım
Kafkasyam, ilkbaharım, öz diyarım.
Gül kokuyormuş, göremedim dağını
Kanla sulamışlar kutsal toprağını
Bekliyor beni açmış kucağını
Kafkasyam, ilkbaharım, öz diyarım.
Haber ver nerde yamçılı nartlarım,
Bir zamanlar şahlanan kıratlarım,
Şeyh Şamillerim, Hacı Muratlarım?
Kafkasyam, ilkbaharım, öz diyarım.
Uç ak güvercinim, uç dağlarından
Haber eyle Dağıstanım, sanımdan
Öz vatanım, şahdamarım, canımdan
Kafkasyam, baharım, öz diyarımdan
Gül-bülbül misali aşığım sana
El açıp yalvarıyorum yaradana
Ya Rab! kavuştur beni vatanıma
Kafkasyam, baharım, öz diyarıma
Ahmet ALPTEKİN