Eğitim Sitesi

Gül İle Bülbül Şiiri

Gül İle Bülbül

Gamze dediğin yanakta iki çukur,

Mutluluktan gülerken gül açarmış.

Seherde aşık sevdiğini bulur,

Kanatlanıp kuş misali uçarmış.



Bülbül bir gül ile gül bahçesinde,

Türküler yakar acı var sesinde,

Gül eser, gül kokar, gül nefesinde,

Güler güler, durmaz yine kaçarmış.



Gül, bülbülü şakımaktan yorunca,

Seher yeli mola verip durunca,

Kızgın güneş gül fidana vurunca,

Utanır pembe gül, al al açarmış.



Gülistanda güller açar gülerken,

Koşar gelir bülbül her sabah erken,

Yeni bir sevgili bulayım derken,

Bülbül gülsüz, gül bülbülsüz yaşarmış.



Bülbülün sevdası düşer de dile,

Şen sesiyle öter durur, susmaz bile

Mor menekşe, bir bülbüle, bir güle,

Garip garip, bakar durur, şaşarmış!

Ahmet ALPTEKİN Şiirleri

  

H.Ahmet AKBAŞ çokkkkkkkk güzel bir şiirrrrrrrrrr

salman paralı çok harika duygulandırdı gibi oldum

İsmet keskin Çok harika.Duyguları en güzel şekilde dile getirmiştir. Gönül sevgisiyle doğa sevdasını birleştirmiştir.
Bu güzelliğin devamını dilerim.

Yazılan son 3 yorum gösteriliyor.

İçerikle ilgili 3 yorum yazılmış.

Benzer Ahmet ALPTEKİN Şiirleri:

Dut Ağacı

Kale içerisindeydi asıl soyun,

Dört kolun vardı, dört yana uzardın.

Yüksek değildi, kısacıktı boyun,

Şöyle böyle üç dört metre kadardın.



Arkadaşın yoktu,çevren bomboştu,

Denize yüz adım mesafedeydin.

Üzümsü meyven ne kadar da hoştu,

Bağdaki dutun yavrusu gibiydin.



Meyvelerin kankırmızı, kapkara,

Her gün biraz daha olgunlaşırdı.

Koşar uzanırdık yüklü dallara,

Kanın üstümüzde iz bırakırdı.



Çok kere dayak yerdik annemizden,

Üstümüz başımız kirlendi diye.

Yine de gelir, vazgeçmezdik senden,

Sen de bizi beklerdin o tepeye,



Van gölü, altın kumsal ve kara dut,

Bizim için asla vazgeçilmezdi.

Geldi geçti kalmadı eski umut,

Çocukluğun verdiği bir hevesti.



Son gördüğümde bir dalın kalmıştı,

Kurumuş, hayalete benziyordun.

Yıllar herşeyi elinden almıştı,

Derdin belli, geçmişi özlüyordun.



Ne üzülürsün canım dut ağacı,

Dünyaya kazık çakamazsın ya.

Bilirim dostlardan ayrılmak acı,

Olsun, sonunda toprak olmak varya.



İşte o zaman başka bir varlıkta,

Canlanır birleşen hücrelerimiz.

Uzak değil belki de çok yakında,

Seninle yeniden bütünleşiriz.

Ahmet ALPTEKİN

Güzel Gözlü Kız

Ey güzel gözlü kız!

Gökyüzünde bir yıldız

Yeryüzünde ceylan

Bakışlarınla ürkeksin

Seni kalbime gömdüm

Artık hiç ölmeyeceksin;

Ta ki ben ölünceye dek

Hep beni bekleyeceksin.



Kalbimin her vuruşunda

Kapımı çalar gibi,

Uyandıracaksın beni

Gönlümü yaktın artık,

Sen de sönmeyeceksin.



Belki bir gün gidecek,

Bir daha dönmeyeceksin.

Ve...

Seni ne kadar sevdiğimi,

Hiç...

Ama hiç bilmeyeceksin.

Ahmet ALPTEKİN

Yüce Allahım

Allahım, seni anlatan bir şiir,

Bir çok methiye yazmak istiyorum.

Yüceliğini bütün alem bilir,

Aczimi ancak kuldan gizliyorum.



Kereminle kuşatmışsın cihanı,

İsyankâr zalimi bile beslersin,

Rahmetinle sarmışsın dört bir yanı,

Övgüye layık olan yalnız sensin.



Mazlumlar için Rahim ve Rahmansın

Dindirirsin akan gözyaşlarını.

Zalimler için celâl ve kahharsın,

Komassın onda mazlumun ahını.



Nurunla aydınlanır tüm kâinat,

Gecelerin örtüdür gündüzlere.

Kıldan ince, kılıçtan keskin Sırat,

Rahmetinle yol olur müminlere.



Nerde arasak sorsak sen ordasın,

Nasibi olanlar bulur yolunu.

Darda kalana kapılar açarsın,

Salihlerden ayırma ben kulunu.

Ahmet ALPTEKİN

Gül İle Bülbül Şiiri