Eğitim Sitesi

İhanet Şiiri

İhanet

Yürek bir başka bu gece

Kırdı saflığın duvarlarını

Gecenin zifiri karanlığında

Utançlar aydınlattı varlığını

Utanıyor kendinden

Utanıyor ihanetinden



Çarpıyor yine deli deli

Ha gitti ha gidecek gibi

Sanki gizlenecek yer bulabilecek gibi

Gözler yalancı yürek yalancı

El yabancı ten yabancı ben yabancı

Yalancıdan yar olmak gibi



Dokunuşa korkup titreyen beden

Eriyip yok olup gidecek gibi

Gözyaşları oluk oluk akarken yüreğine

Ten bir başka bende ben bir başka tende



İhanetin en temizinden en büyüğünden

Kendine ihanet inadına ihanet

Yalanlarına inanmak en yalanından



Susmak binlerce kelimeyi boğazına düğümleyip

Yüreğini susturmak en suskunundan

Haykırışlar en sessizinden

Direnmek en dirençsizinden

Başkaldırmak en boğun eğmişinden

Kendini zincire vurmak en narininden



Esiri olmak ihanetin yalanın en tutuklusundan

En ihanetinin en yalanının en çaresizinden

Barışmak yaşamak en mücadelesizinden

Kabullenmek katlanmak en kabulsüzünden

Bitmek bitirmek en tükenmişinden





Elif Kaya

Elif KAYA Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Elif KAYA Şiirleri:

Felek Ne İstedin Benden

Yüzüne gülüp ardına kuyu mu kazdım

Yolunu kesip kuyruğuna mı bastım

Yel olup da kolun dalın mı kırdım

Dururken yurdundan yuvandan mı ettim

Allahın verdiği canına mı kast ettim

Felek ne istedin benden suçum ne benim



Elini uzattın da kolunu mu aldım

Yolunda budak olup gözüne mi battım

Döndüm de bir kez kem gözle mi baktım

Kor olup düştüm de yüreğin mi yaktım

Felek ne istedin benden suçum ne benim



Çekemem bak seni öyle yüklenme bana

Bırak ölem dedim ölümü de çok gördün

O zaman bir gün gülem dedim güldürmedin

Ya suçum söyle ya seni sevem dedim

Yoksa bırak bu diyarları terk edem dedim

Felek ne istedin benden suçum ne benim



Bir yuva kurdum baykuş tünettin damına

Kara bulutları taç yaptın daim başıma

Dağlar dayanmaz oldu bak bu ahıma

Ben tükendim ah felek artık son safha

Felek ne istedin benden suçum ne benim



Gamı tasayı yoldaş ettin bana

Hüznü yalnızlığı ölümüne gardaş ettin bana

Dayanacak ne sabır ne yürek kaldı bende

Geçmişimi geleceğimi talan ettin felek

Nedir bu zalimliğin ne bu zulmün ahın

Felek ne istedin benden suçum ne benim

Kader suçum ne benim söylesene bana



Elif Kaya


Elif KAYA

Nasıl Da Alıştık Ölüme

Yakıştık Ölüme

Nasıl da yakıştık ölüme

Nasıl da alıştık

Nasıl da çatıştık kaderle

Nasıl da rahatladık



Her gün her yerde kazalar

…..yönünden …..plakalı araç

…..mevkiinde ….yaptı

…..kişi öldü … kişi yaralı

O an belki duyar belki duymayız

Belki görür belki de görmeyiz



Nasıl da yakıştırdık ölümü herkese

Beş onbeş yirmibeş yaşında

Kırk yaşında yetmiş yaşında

Herkese her an her yerde yakıştırdık

Zamanı dedik ölümün zamanı



Ekmek yemek su içmek kadar doğal saydık

Hiç sormuyor sorgulamıyoruz

Sorarsak da cevap vermiyoruz

Bir de suçu kadere yükledik mi

Vicdanımız öyle rahat öyle rahat ki

Değmeyin keyfimize



Neden … yapılmadı ….bakılmadı

…. İzin verilmeseydi ….olsaydı

Bunları konuştuk

Sadece konuşmak için

Ne sorduk ne cevap verdik

Çünkü gönlümüz rahat

Suçumuz yok ki

Kabahat kaderin

Kaderinde böyle yazıyormuş

Kaderden kaçılmaz ki

Kader doğmadan yazılırmış

Biz çok masum ve günahsızız

İnandırdık ya vicdanımızı

Biz çok çok rahatız



Geçmiş olsun diyoruz

Ya … olsaydın ya … kalsaydın

Ya …seydin ….dın …din ….

Şükret haline …

Kaderinde bu varmış

Suçluyu bulduk bir kere

Biz sütten çıkmış ak kaşık

Bu yüzden çok rahatız



Baş sağlığı diliyoruz

Emir Allahın (kaderin)

Başın sağ olsun

Allah başka acı göstermesin

Allah sabır versin

Oysa ateş bir kere düştü mü bir yere

Bir daha sönmez asla

Yandıkça yanar korlanır

Korlandıkça yakar kavurur

Suçu kadere atar

Üstüne bir de dilekler tutar

Sustururuz vicdanımızı



Oysa bir sorsak nedenini

Bir anlatsak kendimize

Hep boşuna konuşmak yerine

Bir kere dolusuna bir şeyler yapsak

Kandırmasak bizi

Neden öyle kolay öyle basit ki

Kaderin değil de bizim suçumuz olduğunu

Bir itiraf edebilsek bize

Bir bulsak o yüreği ömrümüzde

Ölümü bu kadar yakıştırmayız

Bu kadar suçlamayız o masum kaderi

Bu kadar kandırmayız o gariban vicdanımızı



Bu kadar ucuz sanmayız insan hayatını

Bu kadar basit harcamayız canlarımızı

Bu kadar değersiz kılmayız kendimizi



Sadece vicdanımızı özgür bıraksak

Kandırmasak onu yön bulur kendince

Çözeriz tüm bu sorunları

Bu kadar kolay benimsemeyiz ölümü

Kafa tutarız o yollardaki her metreye gizlenmiş canavara


Elif KAYA

Çaresizim

Canımdın can veremedim

Hayatımdın hayat veremedim

Sevdim sevgi sevgimi gösteremedim

Özledim özledim sarılamadım

İçimde hep kokun vardı

Koklayamadım doya doya

Hep elimi uzattım elinden tutmak için

Hiç dokunamadım

Hep göğsümde olsun başın

Okşayayım o güzel saçlarını

Hiç gezmedi saçlarının arasında ellerim

Hep yanımda kal istedim

Bir kere açamadım kapımı

Olmadı çaresizim

Biliyorum sen de istedin tüm bunları

Gelmek sarılmak dokunmak koklamak

Hani dedin ya bir gün geleceğim

Ama inanmadım inanamadım

Biri daha söyledi o gelecek diye

Kızdım ona yalancı dedim

Kim di o biliyor musun

Bir kuştu bir baykuş

Kızdım inanmadım kovdum onu

Yalancı hayır o gelmeyecek dedim

Ve o uçtu gitti sonsuz mavililiklere

Öfkeli ve kırgın bir vaziyette kayboldu ufukta

Arkasından bakakaldım derin tarifsiz bir acılı korkuyla

Çünkü buna inanmak istemedim

Bunu duymak istediğim

Bu değildi görmek istediğim

Ve şimdi sen geldin bebeğim

Her şey sona ermiş bir halde

Hayaller yok özlemler yok tükenmiş bir vaziyette

Ve gidiyorsun sonsuza kadar kalacağın o cennete

Ve ben yine perişanım ve çaresizim

Canım her şey gönlünce olsun bir tanem

Sonsuzluklar diyarında mutlu ol koca bebeğim

Özlemin hasretin pişmanlığım tükenmişliğim çaresizliğim

Sana sonsuz mutluluklar

Kadersizim çaresizim




Elif KAYA

İhanet Şiiri