İş Güvenliği
İlim irfan bilgimizle,
Şerefli bir görevimiz var.
Bir nefer gibi çalışırız.
Kazalara garezimiz var.
İş yerinde bilimin temsilcisiyiz.
Bilgi ve ilim ile yoğrulmuşuz.
Her an gözümüz açık.
Kazasız iştir tek hedefimiz.
İş hayatında insan hayatını,
Korumaktır bizim işimiz.
Kazaları önleyici olarak,
Faaliyette bulunmaktır görevimiz.
Kişisel koruyucu olmalıdır.
Başa baret takılmalıdır.
Şantiye sahasında her zaman,
Gözümüz iş güvenliğinde olmalıdır.
İşveren bizsiz,yarım demektir.
Ortamı gözeten,biri gereklidir.
İş’te kazasız çalışma için,
Ortak bir akıl gereklidir.
İş Güvenliği bir kültürdür.
İş Güvenliği yaşama tutunmaktır.
İş güvenliği kazasız bir şekilde,
Çalışanı evine göndermektir.
Emek, çaba ve çalışma ile,
Bu bilinç daha ileriye gidecektir.
İnsanların güvenle çalışmasını,
Sağlamak daima görevimizdir.
Devlet, Uzman ve Çalışan ile,
Hep beraber varız biz.
Kazasız belasız iş için,
Çalışmaya varız biz.
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Kibirli İnsan
Ey insan! bak sende ki kibire.
Sonunda konacaksın, kabire.
Neden küçük görürsün, her şeyi?
Günaha boğuldun sen, habire.
İnsan olmak, bize büyük nimet.
Vardır mutlaka, bunda bir hikmet.
Mevla bak, akıl bahsetmiş sana.
Kullan, vardır bunda bir ganimet.
Oldum deme, piştim deme, hemen.
İyi olsun, ruhunda egemen.
Hayatta öğrenci ol , sürekli
Bilgi olsun sana, tek öğretmen.
Sen on düşün, bir söyle sözleri.
İnsanın, yalan olmaz gözleri.
Efendi ol, incitme kimseyi.
Unutma!, içindeki tözleri.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Ömrüm Geldi Geçti
Yaşadım doyasıya, gençlik geldi geçti.
Bitmez sandığım, ömrün de yitip gitti.
Hastalık, ecel bir anda kapımı çaldı.
Ömrüm nasıl geçti? anlamadım gitti.
Hani nerede! dağları deviren kuvvetim?
Nerede; dünyayı dize getiren hiddetim?
Her şey boş, bir anda geçti gitti şiddetim.
Ömrüm nasıl geçti? anlamadım gitti.
Tüm kazanımlar kalır, dünya aleminde.
Han hamam gelmez, inan ki seninle.
İyilik ve güzellikler gelir, senin peşinde.
Ömrüm nasıl geçti? anlamadım gitti.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Şimdi Sev
Beni seveceksen, şimdi sev, sevgili...
Ben, yok olduktan sonra.
Kör ölür, badem gözlü olur, dimi?
Beni seveceksen, şimdi sev, sevgili...
İçimde, sevmeye hasret, bir çocuk varken...
İhtiyarlatma, bu sevgiyi içimde.
Pişmanlıklar, hayatın kaçan trenleri iken.
Beni seveceksen, şimdi sev....
Yarın çok geç, belki...
Bir kısırdöngü, değilmi ki, bu yaşam?
Bir veda, değilmi ki, bu son buluş?
Neden, inat eder ki, bir insan?
Yüreğini açmamaya, sevmemeye...
Yemin etmiş gibi, çöllerde Mecnun olmaya.
Beni seveceksen, şimdi sev.
Yarın çok geç sevgili...
Yarın çok geç...
Sen, sevmeyi seç...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
