ipek mekan elife hanım şiirlerinizi takip ediyorum ilk şiirinizden bu yana kat ettiğiniz yol takdire değer.. başarılarınızın devamını dilerim umarım bu şevkinizi kaybetmezsiniz..:)
Kırgınım Kadere
Tercih hakkım yoktu getirdiler dünyaya
Bir anam oldu bir de babam mecburiyetten
Anlaşamıyorlarmış şiddetle geçinememezlikten
Her gün bir fırtına bir boran ortalık tozla duman
O fırtına tozlar arasında ben çaresizlikten
Bir o köşeye bir bu köşeye savrulmaktan
Neyi anlaşamamışlar neyi paylaşamamışlar
Anlamış da değildim ama çığlık çığlığa bir ortam
Derler ya kaderde ne varsa o yaşanırmış
Bu yüzden kırgınım kadere kaderde bunlar varmış
Bir gün yine şiddetli bir fırtına
Savurdu beni öylesine uzaklarda bir yere
Bir de baktım yeni bir hayat fırtınalar arasında
Olsun dedim her yer iyidir feryat figanlı cehennemden
O savaş meydanından o işkence evlerinden
Meğer hiç bir şey değişmemiş eskisinden
Oyunlar oynamış oyuna gelmiş nedeni ben
Doğru yol bulamamış şaşırmış nedeni ben
Her şeyi kırmış dökmüş dağıtmış nedeni ben
Adam gibi adam olamamış nedeni ben
Velhasıl her şeyin sorumlusu günahlısı ben
Benim ki de aslında kaderden
Bu yüzden kadere kırgınım
Elif KAYA Şiirleri
Yazılan son 1 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 1 yorum yazılmış.
Benzer Elif KAYA Şiirleri:
Var mısın? Yarına yarınlara
Var mısın geçmişin izlerini silip
Yeni hayata merhabaya
Var mısın kırlarda dağlarda
Kelebeklerle oynayıp
Papatyalarla fal bakmaya
Seviyor sevmiyor ve seviyor
Kumsalda yalın ayak el ele dolaşmaya
Denizleri kucaklayıp maviliklere dalmaya
Bulutlara karışıp saklambaç oynamaya
Göküzüne resimler yapıp kanatlar çırpmaya
Gök kuşağına salıncak kurup mutluluğa salınmaya
Var mısın tüm bunları yaşamaya yaşatmaya paylaşmaya
Hayata kocaman kocaman haykırmaya
Seviyorum seni hayat
Seviyorum umutlar
Seviyorum yarınlar
Seviyorum demeye var mısın
Elif KAYA
Yüzüne gülüp ardına kuyu mu kazdım
Yolunu kesip kuyruğuna mı bastım
Yel olup da kolun dalın mı kırdım
Dururken yurdundan yuvandan mı ettim
Allahın verdiği canına mı kast ettim
Felek ne istedin benden suçum ne benim
Elini uzattın da kolunu mu aldım
Yolunda budak olup gözüne mi battım
Döndüm de bir kez kem gözle mi baktım
Kor olup düştüm de yüreğin mi yaktım
Felek ne istedin benden suçum ne benim
Çekemem bak seni öyle yüklenme bana
Bırak ölem dedim ölümü de çok gördün
O zaman bir gün gülem dedim güldürmedin
Ya suçum söyle ya seni sevem dedim
Yoksa bırak bu diyarları terk edem dedim
Felek ne istedin benden suçum ne benim
Bir yuva kurdum baykuş tünettin damına
Kara bulutları taç yaptın daim başıma
Dağlar dayanmaz oldu bak bu ahıma
Ben tükendim ah felek artık son safha
Felek ne istedin benden suçum ne benim
Gamı tasayı yoldaş ettin bana
Hüznü yalnızlığı ölümüne gardaş ettin bana
Dayanacak ne sabır ne yürek kaldı bende
Geçmişimi geleceğimi talan ettin felek
Nedir bu zalimliğin ne bu zulmün ahın
Felek ne istedin benden suçum ne benim
Kader suçum ne benim söylesene bana
Elif Kaya
Elif KAYA
Bu gün her şeyi sildim
Yaşadıklarımı duygularımı
Yakıp kül ettim hayallerimi
Bu gün onu gördüm
Yabancı hiç tanımadığım birisi
Öncesi bir iki kez karşılaşmışlığımız var sadece
O da mecburiyetten
Kuru tutuk zoraki bir merhaba
Yüzü soğuk ve yabancı
Bakmadım yüzüne bakamadım
Kırılmışlıktan pişmanlıktan ve utanmaktan
Şöyle bir göz ucuyla
Çizgilenmiş alnına ağarmış saçlarına baktım
Donuk soğuk bir hoş geldin
O da mecburiyetten
O da bakmadı bakamadı
Bilmem utanmaktan bilmem pişmanlıktan
Bekledim gitme kal desin
Ne o söyledi ne ben bekledim
Bekli de umutsuzluktan
Hoşçakal bile demedim diyemedim
Sesiz sedasız usulca ayrıldım
Geçmişi hapsettim yüreğimin derinliklerine
Bir daha çıkamazlar ki artık gün yüzüne
Güneşli günlere
Elif KAYA