Eğitim Sitesi

Ölüm Şiiri

Ölüm

Ölüm, bütün korkuların membağı,

Ölümdür elbet hayatın son bağı.

Onunla zayi olur dünya emek,

Gelirse fayda vermez ah vah demek.

İnsan, hayvan ama her şey korkar ondan,

Her yol ona çıkar, çıkılmaz yoldan.

Hâl hatır sormaz, kimseden de korkmaz,

Ölmeden evvel ölür Allah’tan korkmaz.

Hayallerin zirvesine bak, o var

Gerçeklerin evvelinde yine o var.

Ne yer dinler ne de yâr alır canı,

Düğün dernek olur bel ölüm anı.

Ne yâr kalır düşte ne can kalır tende,

Herkes anda aciz, hep ona bende.

İyilere dost, kötülere düşman,

Doğru, dürüst, iyi ol; olma pişman.

Seyhanî söyler korksa da hakkı

Korkmak istemeyen tanısın Hakk’ı.

Âşık SEYHANÎ Şiirleri

  

Ahmet atacan sayin hocam şiirlerin çok güzel

ugur gerçekten mükemmeller sizi tebrik ediyorum ben ugur zeki

dilara şiirleriniz çoooook güüzzel yaa

aslıhan kader hocam şiirleriniz çok güzel hep böyle şiir yazmanızı istiyoruz ve hayatınızda başarılar dileriz

Rana DOĞAN hocam şiirinizi çok beğendim.size ilhamlar.
Rana3/A

neslihan 6 hocam şiirleriniz süper MESLİHAN

gürkan 6/B hocam çoook güzel ben timur

mehmet 8/a hocam şiirleriniz çok güzel :-)

Yazılan son 8 yorum gösteriliyor.

İçerikle ilgili 8 yorum yazılmış.

Benzer Âşık SEYHANÎ Şiirleri:

Uyu İstanbul

Uyu İstanbul, uyumana bak sen!

Sen uyanırsan,

Tüm dertler uyanır,

Acılar uyanır.

Yürekler dayanmaz

Bulutlar boşalır.

Sen uyanırsan bir kez daha ölür fakir

Zengin keyif sürer, gariban olur hakir,

Bir ölümdür bir de uyku dertlere deva

Çekmesin diye felek sefa

Uyu İstanbul, uyumana bak sen!

Çekilsin sokakların gürültüsü,

Bitsin gariplerin çilesi

Kesilsin hastaların iniltisi,

Uyu İstanbul, uyumana bak sen!

Sen uyurken fakir de bir zengin de,

Bekâr da bir evli de...

Veli de bir deli de…

Uyu İstanbul, uyumana bak sen

Seyhanî için için ağlar

Hastaya ağlar, dertliye ağlar,

Yalvarır yakarır çareyi Allah’a bağlar

Uyu İstanbul, uyumana bak sen.

Sakın yanlış anlama,

Sevgiyi, neşeyi çekemiyor diye.

Yıllar yılı kader bize niye gülmez niye?

Mutluluğu bir kez rüyada görelim diye

Uyu İstanbul, uyumana bak sen!

Âşık SEYHANÎ

Ölüm

Ölüm, bütün korkuların membağı,

Ölümdür elbet hayatın son bağı.

Onunla zayi olur dünya emek,

Gelirse fayda vermez ah vah demek.

İnsan, hayvan ama her şey korkar ondan,

Her yol ona çıkar, çıkılmaz yoldan.

Hâl hatır sormaz, kimseden de korkmaz,

Ölmeden evvel ölür Allah’tan korkmaz.

Hayallerin zirvesine bak, o var

Gerçeklerin evvelinde yine o var.

Ne yer dinler ne de yâr alır canı,

Düğün dernek olur bel ölüm anı.

Ne yâr kalır düşte ne can kalır tende,

Herkes anda aciz, hep ona bende.

İyilere dost, kötülere düşman,

Doğru, dürüst, iyi ol; olma pişman.

Seyhanî söyler korksa da hakkı

Korkmak istemeyen tanısın Hakk’ı.

Âşık SEYHANÎ

Asıyorum

Acıyorum,

Rüyamdaki güzele,

Güzel seven özele,

Acıyorum.



Açıyorum,

Gözlerimi korkuyla,

Penceremi sessizce,

Açıyorum.



Adıyorum,

Ecel yoksa yarını,

Can da dahil varımı,

Adıyorum.



Alıyorum,

Yare bir gül,gülmeden,

Vermek için ölmeden,

Alıyorum.



Asıyorum,

Resmini gökyüzüne,

Bakmak için ay yüzüne

Asıyorum.

Âşık SEYHANÎ

Ölüm Şiiri