Sen benim
hayat kitabımın
son şiirinde;
yazamadığım
son mısranın,
gizli kalmış
kafiyesi gibisin.
Ne seni yazmaya cesaretim var
Ne de,silmeye kudretim...
Turan AKBULUT
Ben hikmet şarabını yudum yudum içmişim,
Bir de sarhoş olmuşum, kendimden de geçmişim...
Aynada gördüğüm şey meğer bir hayâl imiş,
Varlık denizinde ben, muazzam bir hiçmişim.
Hepsi birer hayalmiş, gerçek sandığım işler...
Bir gölgeden ibaret, birer yalan imişler.
Onsekiz bin âlemden süzülüp de gelmişler,
Meğer kaderimi ben, irademle seçmişim.
Sade bir et değilmiş, bana verilen yürek.
Ölmeden evvel ölüp, hesabı vermem gerek.
"Elestü bi rabbiküm" hitabını bilerek
"Belî" deyip rabbime, benliğimden geçmişim.
Bir münadî melekle duyurmuş da sesini
Yüreğime üflemiş, aşk ile nefesini
Bu dünya cevherinin, bırakıp hevesini,
Okumuşum salâmı, kefenimi biçmişim.
Gel, dünya oyunundan vazgeç artık sen Turan,
Mürşidin Peygamberin, rehberindir ol Kur'an,
Kainatın sırrını oluk oluk akıtan
Hakikat çeşmesinden, ab-ı hayât içmişim.
Turan AKBULUT Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Sen benim
hayat kitabımın
son şiirinde;
yazamadığım
son mısranın,
gizli kalmış
kafiyesi gibisin.
Ne seni yazmaya cesaretim var
Ne de,silmeye kudretim...
Turan AKBULUT
Gelin gardaş olalım, sevgiden ağ kuralım,
Kini, nefreti tutup bir kenara atalım,
Muhabbet bir göl olmuş, biz dibine batalım
Diyirem, diyirem de yanım sıra gelen yok!
Dostu düşman bellemeyin, birbirize güvenin!
Arkası muhkem durur; insanları sevenin.
Yüreği rahat olur dost bağına girenin…
Diyirem, diyirem de yanım sıra gelen yok!
Ne istirsiz birbirizden? Niye töhmet edirsiz?
Demir mi ki Mevlana: “Siz benem işte ben de siz!”
Birbirize inanıp niye güman etmirsiz?
Diyirem, diyirem de yanım sıra gelen yok!
Aha sevgi, muhabbet, ahadır da kin, nefret…
Hele sen insanları sevmeye bir gayret et!
“Turan gardaş, o ki ele, sen bu yola devam et!”
Diyirem, diyirem de yanım sıra gelen yok!
Turan AKBULUT
Özledim, hasretim güzel gözlerine
Sensiz günlerim geçmiyor, inan
Rüyamda uzandı ellerim ellerine
Gel artık, özledim, ne olur gel!
Adın dilimden hiç düşmez oldu,
Gecem, gündüzüm seninle doldu.
Umut bahçemin gülleri soldu!
Gel artık, özledim, ne olur gel!
Adına nice şiirler yazdım,
Sevdanı kalbime derince kazdım,
Bunca yıl yeter, hasretten bezdim!
Gel artık, özledim, ne olur gel!
Sesin yetmiyor, yüzünü görmeliyim…
Yüreğimi söküp; eline vermeliyim,
Sıcak nefesini hissetmeliyim…
Gel artık, özledim, ne olur gel!
Yüreğim hasretle seni istiyor,
Gözlerim başka bir şey görmüyor,
Artık bana hayalîn de yetmiyor,
Ne olur anla! Özledim, ne olur gel!
Turan AKBULUT