Zekât ve fıtır sadakası verebilmek, kurban kesebilmek ve diğer bazı mali ibadetleri yerine getirebilmek için Allah ve Resulü tarafından belirlenen dinen mali yeterlilik ve zenginlik ölçüsü.
Allah’a yalvarıp yakarma, dua etme anlamında bir tasavvuf terimi.
Yalvarma, yakarma, istek, arzu, dua.
Azlık, tam olmayış, eksiklik.
Açıklamalarıyla 744 Kur’an-ı Kerim Terimi
Peygamberlik, nebilik, elçilik, risalet. Allah'ın gönderdiği vahiyleri, emir ve yasakları alıp insanlara dinin gereklerini duyurma; söz, tutum ve davranışlarıyla açıklama makamı olan peygamberlik.
Bir yapıtın, bir yazının basılmış ya da yazılmışlarından her biri.
Bir kimseye yapması veya yapmaması gereken şeyler için söylenen söz, nasihat.
1. Yasalarla belirlenmemiş olan, halkın kendiliğinden uyduğu gelenek, âdet.
2. Aklın ve dinin iyi ve güzel bulduğu, akıl tarafından reddedilmeyen güzel şeyler.
Bir düşünceyi, bir duyguyu, bir ilkeyi kısa ve kesin bir biçimde anlatan, genellikle kim tarafından söylendiği bilinen özlü söz, vecize, kelamıkibar.
Belli zamanlarda ve genellikle küçük yerleşim birimlerinde kurulan, sergi niteliğini de taşıyan büyük pazar.
Azar azar, bölüm bölüm, yavaş yavaş.
İnsanlara Allah'ın buyruklarını bildiren, onları dine çağıran kimse, elçi, resul.
Kendisine tapınılan, doğaüstü güç ve etkisi olduğuna inanılan canlı veya cansız nesne, tapıncak, sanem, fetiş.
1. Puta tapan, şirk ve küfür içinde bocalayan kimse.
2. Allah’a yapılması gereken ibadeti, ona gösterilmesi gereken saygı ve sevgiyi, Allah’ın dışında ilah kabul edilen herhangi bir varlığa gösteren, tapınan.
Terbiye eden, yetiştiren, yöneten, bir şeyin sahibi, nimet veren, ihtiyaçları gideren seçkin kişi. Allah’ın isimlerinden biri olarak da kullanılır.
Allah. Yaratan ve yarattıklarını başıboş bırakmayıp terbiye eden. Rızık veren, bütün varlıkların ihtiyaçlarını karşılıksız olarak bol bol veren.
Koruyan, acıyan, merhamet eden Allah. "Yaratmış olduğu bütün varlıklara karşılıksız rızık veren, yarattıklarını koruyan, esirgeyen, bağışlayan ve merhamet eden, ahirette ise sadece mümin kullarına şefkat edecek olan." anlamında Allah’ın esmayıhüsnâsından biri.
“Dünyada, bütün canlılara şefkat gösteren, mümin kâfir ayrımı yapmaksızın insanlara merhamet eden, her türlü nimeti sürekli veren, rahmeti sonsuz olan.” anlamında Allah’ın esmayıhüsnâsından biri. “Rahman” Allah’ın özel isimlerindendir. Allah’tan başka hiçbir varlığa isim olarak verilmez.
1. İncelik, sevgi, şefkat, merhamet.
2. Birinin suçunu bağışlama, affetme.
3. Sevap, lütuf ve ihsan.
4. Bütün varlıkların iyiliğini arzu edip onlara her türlü yardımda bulunma isteği.
5. Halk ağzında yağmur.
Oruç tutulan ay. Ay takviminin dokuzuncu ayı, üç ayların sonuncusu.
Diğer Kur’an-ı Kerim Terimleri
Terimler Sözlüğü Ana Sayfa
Açıklamalı Kur’an-ı Kerim Terimleri Sözlüğü