Fakir, kimsesiz, bekar olan, Arap kabilelerinden Müslüman olup Medine'ye göç eden ilim yapmak isteyenlerin Mescid-i Nebi'nin bitişiğinde yatılı olarak kalanlara suffe ehli, suffe ashabı denir.İlk yatılı okul. Peygamberimiz bizzat onların ihtiyaçlarıyla yakından ilgilenirdi.
Sahabe.
Kûfe'de kıraat imamı olarak meşhur olan İmam Asım'ın okuyuş tarzı.
Kişinin ve ailesinin bir yıllık zorunlu giderleri ihtiyaçları, (Ev, araba, yiyecek, giyecek, sanat aletleri)
Açıklamalarıyla 1545 Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimi
Kuranı Kerimin 3 ayetten oluşan en kısa surelerinden birisi.
Güneş tam tepedeyken eşyanın yere düşen gölge uzunluğu (fey-i zevâl) hariç, her şeyin gölgesi kendisinin bir misline çıktığı zamana "asr-ı evvel" denir.
Her şeyin gölgesi (fey-i zevâl) hariç, kendisinin iki misline ulaştığı zamana asr-ı sânî denir.
Peygamber (sav)'in peygamberliğinden sonraki döneme verilen isim, mutluluk asrı.
Hz. Muhammed’in peygamberlik görevini yaptığı ve varlığıyla şereflendirdiği devir. Kur’an-ı Kerim’in indiği, bütün insanlığa rahmet ve örnek olarak gönderilen Hz. Peygamber’in yaşadığı, sahabelerini eğitip yetiştirdiği, insanları İslam dinine davet ettiği ve İslam’ın en güzel biçimde yaşandığı zaman.
Astroloji, gezegen ve yıldızların insanların üzerindeki etkisini yorumlayan bir bilim dalıdır. İnsanoğlunun yazılı tarihinin başından beri var olan astroloji bilimlerin en eskisidir.
Dünyada iken Hz.Peygamber tarafından Cennetle müjdelenen on kişiye Aşere-i Mübeşşere denir.
Bunlar: Ebû Bekir, Ömer, Osman, Ali, Talhâ, Zübeyr, Avf oğlu Abdurrahman, Sa'd, Zeyd oğlu Saîd, Ebû Ubeyde (r.a.) hazretleridir.
Yoksullara parasız yemek yedirilen veya dağıtılan yer, aşhane. Lokanta.
Bir dinî tören sırasında veya cemaatle namaz kılınıp dua edildikten sonra okunan Kur'an ayetleri.
Bir dinî tören sırasında veya cemaatle namaz kılınıp dua edildikten sonra okunan Kur'an ayetleri.
Kameri aylardan Muharrem ayının 10. günüdür. Nuh (as)'ın gemisinin tufandan kurtulup Cudi dağına oturduğu gün.
Uzun deneme ve gözlemlere dayanılarak söylenmiş ve halka mal olmuş, öğüt verici nitelikte söz, darb-ı mesel.
1- Bir işi veya bir sözü bir kimseye mal etmek, yüklemek, isnat etmek.
2- Yöneltmek, çevirmek.
1. Gizlenmesi gerekli olan ayıp şey; kadın ve erkeğin cinsel organı.
2. Edep yeri. İnsan bedeninde gösterilmesi ve görülmesi haram olan yerler.
Deprem olduğu, ay ve güneşin tutulduğu vb. durumlarda kılınması gereken iki rekât namaz.
Kadının her ay belirli günlerde özel nitelikli kan görme durumu.
Diğer Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimleri
Terimler Sözlüğü Ana Sayfa
Açıklamalı Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimleri Sözlüğü